خانواده و همسران

بررسی نکات صحیح در رابطه زوجین و تاثیر رابطه زناشویی در زندگی و بارداری و تربیت فرزندان

خانواده و همسران

بررسی نکات صحیح در رابطه زوجین و تاثیر رابطه زناشویی در زندگی و بارداری و تربیت فرزندان

انتظارات زنان از شوهران:

انتظارات زنان در زندگی زناشویی از شوهرشان

 

 
 


گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.net


زنان در زندگی زناشویی معمولا آرزو می کنند شوهرانشان درکشان کنند و بفهمند در ذهن آن ها چه می گذرد. گرچه نفوذ به ذهن زنان و شناختن همه جانبه آنان چندان آسان نیست، اما تلاش برای دستیابی به این شناخت همواره مورد تقدیر قرار گرفته است. از این رو در این مطلب قصد داریم در خصوص مواردی صحبت کنیم که هر خانمی مایل است همسرش در مورد او بداند و درک کند. پس با ما همراه باشید. با خواندن مطالب این ایمیل متوجه می شوید همسرتان از شما چه می خواهد ...

1.
روزهای خاص را به خاطر داشته باشید

مردان باید بدانند به یادداشتن روزهای خاص و داشتن رفتاری خاص در آن روز نه تنها ضرری ندارد، بلکه ارتباطشان را با همسرشان بهتر و صمیمی تر می کند. در حقیقت روزهای تولد، سالگردها یا هر تاریخ مهم دیگر ممکن است برای شما اهمیت زیادی نداشته باشد، اما برای همسرتان قطعا بسیار مهم است.

2.
با هم به خرید بروید

این یک واقعیت جهانی است که زنان عاشق خرید هستند. مهم نیست چه زمانی به خرید بروید، آنچه مهم است شادی خانم ها هنگام خرید است و آنچه این شادی را دوچندان می کند، همراهی مرد خانواده است؛ بنابراین به آقایان توصیه می شود به جای تنها گذاشتن همسرشان در زمان خرید، او را همراهی کرده و به او کمک کنند؛ چرا که مطمئنا بلافاصله پس از انجام خرید، با همسری شاد و خوشحال مواجه می شوند که بیشتر دوستشان دارد.

3.
دوستان مهم هستند

اگر همسرتان می تواند با دوستان شما کنار بیاید، پس چرا شما نتوانید؟! برای زنان، دوستانشان مثل خانواده دوم هستند و نظر دوستانشان برایشان مهم است؛ بنابراین به دوستانشان احترام بگذارید یا حداقل تلاش کنید با آن ها خوب باشید.

4.
از نظر عاطفی در دسترس باشید

زنان می خواهند شوهرانشان تکیه گاه عاطفی آن ها باشند؛ یعنی می خواهند زمانی که از نظر عاطفی ناراحت هستند، بتوانند بر روی او حساب کنند؛ پس به نوعی رفتار نکنید که انگار به فکر او نیستید و او باید خودش به تنهایی به حالت عادی بازگردد؛ پس به حرف هایش گوش کنید، درکش کنید و کنارش باشید.

5.
آنچه برای او نمی پسندی، بر خود هم مپسند

قانون باید برای همه قانون باشد. اگر نمی خواهید همسرتان با کسی هم کلام شود یا نمی خواهید او با شخص خاصی نشست و برخاست کند، آن قانون را در مورد خودتان نیز اعمال کنید. نگرش بدون جانب داری و تعصب، کلید رابطه توأم با شادی است.

6.
حس شوخ طبعی تان را بهبود ببخشید

اگر حس شوخ طبعی خوبی دارید، در مسیر موفقیت هستید؛ چون زنان معمولا مردان شوخ طبع را دوست دارند. اگر این خصوصیت را ندارید، بهتر است چند لطیفه یاد بگیرید و در فرصت مناسب برای همسرتان تعریف کنید. او را بخندانید و به این وسیله او را بیشتر عاشق خود کنید.

7.
به او کمک کنید

ممکن است زنان همیشه تقاضای لطف یا کمک نکنند، اما آن ها همیشه آرزو می کنند که شما دستشان را بگیرید و کمکشان کنید. اگر به همسرتان در کارها کمک کنید، او حس می کند، پیوند عاطفی عمیق تری با شما دارد و می تواند در صورت لزوم به شما تکیه کند.

8.
از تلاش هایش قدردانی کنید

گفتن حرف های خوب در مورد همسرتان چیزی از شما کم نخواهد کرد، اما اعتماد به نفس همسرتان را بالا می برد و خوشحالش می کند. بسیاری از مردان هنگامی که همسرشان مرتکب اشتباهی می شود، از او انتقاد می کنند، اما در قبال کارهای خوب از او قدردانی نمی کنند؛ پس بدانید زمانی که همسرتان لباس های مورد علاقه شما را می پوشد، برایتان هدیه می خرد یا غذای مورد علاقه تان را تهیه می کند، می خواهد کار غافلگیرکننده ای برای شاد کردن شما انجام دهد؛ پس از او قدردانی کنید تا برق عشق را در چشمانش ببینید.

9.
هرگز او را احساساتی ننامید

زنان از اینکه همسرشان آنها را احساساتی و حساس بنامند، بیزارند. شاید در مواقعی خاص عکس العمل افراطی نشان دهند، اما علتش این است که برای آن موضوع نگران هستند؛ پس به جای زدن اتهام احساساتی بودن به او، درکش کنید و در صورت امکان مشکلش را برطرف کنید.

10.
شیک پوش باشید، اما زیاده روی نکنید

زنان دوست دارند همسرشان شیک پوش باشد و خوش تیپ به نظر برسد؛ اما زیاده روی کردن در این کار زود ناراحتشان می کند؛ پس سعی کنید هیچ وقت لباس های خیلی تنگ یا رنگ هایی که خیلی جلب توجه می کنند، نپوشید.

- حالا دیگر می دانید که برای خوشحال کردن همسرتان باید به چه نکاتی توجه کنید؛ البته تعداد این نکات، بسیار بیشتر از مواردی است که در این ایمیل ذکر کردیم. اما توجه و عمل به همین چند نکته ساده نیز می تواند رنگ و بوی دیگری به زندگی تان ببخشد.

برگرفته از : مجله موفقیت
 

( پره اکلامپسی ) چیست؟

( پره اکلامپسی ) چیست؟

ادم در مسمومیت بارداریمسمومیت بارداری یا پره اکلامپسی یک بیماری جدی پزشکی و از عوارض دوران بارداری است که با فشار خون بالا و علائم آسیب به دیگر ارگانها، اغلب کلیه ها تشخیص داده می شود که می تواند پس از هفته 20 بارداری تا 7 روز پس از زایمان رخ دهد و باعث بالارفتن ناگهانی فشار خون شود که اگر درمان نشود می تواند برای مادر و نوزاد کشنده باشد و خطر ابتلا به پره اکلامپسی در دوران بارداری را می توان با حفظ یک رژیم غذایی سالم و پرهیز از غذاهای خاص کاهش داد.


علائم و نشانه های پره اکلامپسی چیست؟
علت پره اکلامپسی چیست؟
عوامل خطر مرتبط با پره اکلامپسی چیست؟
چگونه پره اکلامپسی تشخیص داده می شود؟
رژیم غذایی در مسمومیت حاملگی ( پره اکلامپسی )
خطرات رژیم غذایی در مسمومیت حاملگی ( پره اکلامپسی )
درمان پره اکلامپسی چیست؟
عوارض احتمالی ابتلا به پره اکلامپسی چیست؟
مراقبت پس از زایمان پره اکلامپسی
پیشگیری از پره اکلامپسی

علائم و نشانه های پره اکلامپسی چیست؟

نشانه های اولیه معمولا شامل:
فشار خون بالا ( فشار خون بالا )
پروتئین ( پروتئین در ادرار )
اگر چه بین 10٪ و 15٪ از همه زنان باردار فشار خون بالا را تجربه می کنند آن لزوماً به این معنی نیست که آنها به پره اکلامپسی مبتلا شده اند. گویاترین نشانه پره اکلامپسی، حضور پروتئین در ادرار است. با پیشرفت پره اکلامپسی، مادر می تواند ادم ( احتباس مایعات ) با تورم در دست ها، پاها، مچ پا و صورت را تجربه کند. تورم بخشی مشترک در هر بارداری، به خصوص در سه ماهه سوم و تمایل به گسترش در قسمت های پایین تر بدن مانند مچ پا و پا دارد این نشانه ها معمولا در صبح خفیف تر و در طول روز افزایش می یابد. این علائم پره اکلامپسی نیست در پره اکلامپسی ادم بسیار شدید و به طور ناگهانی رخ می دهد. سپس علائم و نشانه های مانند تاری دید ( گاهی اوقات همانند چراغ چشمک زن )، سردرد ( اغلب شدید )، بی قراری، درد زیر دنده ها، افزایش وزن سریع ( ناشی از ادم ) و استفراغ دیده می شود علامت اصلی ابتلا به پره اکلامپسی در جنین، رشد ضعیف آن است چرا که جریان خون به جفت محدود شده است.

علت پره اکلامپسی چیست؟

علت دقیق برای پره اکلامپسی هنوز هم به طور کامل شناخته شده نیست با این حال، شرایط پزشکی خاص مانند دیابت و فشار خون بالا می تواند مقدار جریان خون به جفت را محدود کند این تغییرات جریان خون می تواند باعث وارد شدن مقادیر بالایی از پروتئین های جفت به داخل جریان خون شود که می تواند سبب پره اکلامپسی شود عوامل خطر شامل چاقی، دیابت بارداری و سابقه خانوادگی ابتلا به پره اکلامپسی می باشد.

عوامل خطر مرتبط با پره اکلامپسی چیست؟

عوامل خطر شامل موقعیت ها، شرایط و یا محیط های که در آن شانس ابتلا به یک اختلال یا بیماری را افزایش می دهد می باشد. برای مثال، چاقی یک عامل خطر برای ابتلا به دیابت نوع 2 است ( اگر شما چاق هستید، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در شما بیشتر است )
عوامل مرتبط با ابتلا به پره اکلامپسی عبارتند از:
حاملگی اول - احتمال پره اکلامپسی در حاملگی اول به میزان قابل توجهی بالاتر از حاملگی های بعدی است.
فاصله بارداری - اگر بارداری دوم حداقل ده سال پس از اولین بارداری رخ دهد بارداری دوم بیشتر در معرض خطر ابتلا به پره اکلامپسی است.
سابقه خانوادگی - یک زن که خواهر یا مادر پره اکلامپسی داشته است بیشتر در معرض خطر آن است.
سابقه شخصی پره اکلامپسی - یک زن که به پره اکلامپسی در اولین بارداری خود داشته است دارای یک خطر بسیار بالاتر از داشتن شرایط یکسان در بارداری های بعدی است.
سن - زنان بالای 40 سال و نوجوانان، بیشتر احتمال ابتلا به پره اکلامپسی در مقایسه با سایر گروه های سنی را دارند.
شرایط خاص و بیماری – زنانی که مبتلا به دیابت، فشار خون بالا، میگرن و بیماری کلیوی هستند بیشتر احتمال ابتلا به پره اکلامپسی دارند.
چاقی - نرخ پره اکلامپسی در زنان چاق بسیار بالاتر است.
بارداری چندقلویی - اگر شما انتظار حداقل دو بچه را دارید، خطر بالاتر است.

چگونه پره اکلامپسی تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص پره اکلامپسی هر دو این آزمایشات باید مثبت باشد.
فشار خون بالا - فشار خون زن خیلی بالا است.
فشار خون 140/90  میلی متر جیوه در دوران بارداری غیر طبیعی است.
پروتئین ( پروتئین در ادرار ).
نمونه ادرار 24 ساعت جمع آوری شده و مقدار پروتئین موجود در آن می تواند نشانه ای از شدت بیماری باشد.
دکتر نیز ممکن است تست های تشخیصی بیشتری را سفارش دهد.
آزمایش خون  برای چک کردن کبد و کلیه ها و لخته شدن خون انجام می شود.
سونوگرافی جنین -  بر پیشرفت کودک از نزدیک نظارت خواهد شد و مطمئن می شوند که او به درستی در حال رشد است.
تست بدون استرس - دکتر چک می کند که چگونه ضربان قلب کودک به حرکت واکنش نشان می دهد اگر ضربان قلب را افزایش می دهد 15 ضربه یا بیشتر در یک دقیقه به مدت حداقل 15 ثانیه دو بار، برای هر بیست دقیقه نشانه ی آن است که همه چیز احتمالا خوب است.

رژیم غذایی در مسمومیت حاملگی ( پره اکلامپسی )

خوردن یک رژیم غذایی غنی از کلسیم ممکن است به کاهش خطر ابتلا به پره اکلامپسی در دوران بارداری کمک کند منابع خوب کلسیم عبارتند از ( پنیر، شیر، ماست، کلم پیچ، کلم چینی، کلم بروکلی و غذاهای با کلسیم مانند آب میوه و غلات غنی شده ) خوردن غذاهای سرشار از ویتامین C و E نیز ممکن است به جلوگیری از ابتلا به پره اکلامپسی کمک کند این غذاها شامل ( طالبی، کیوی، غلات کامل، کلم، زرده تخم مرغ، دانه ها، ساردین، گوجه فرنگی و میوه های خانواده مرکبات ) می باشد

خطرات رژیم غذایی در مسمومیت حاملگی ( پره اکلامپسی )

غذاها و نوشیدنی های خاصی باید از رژیم غذایی در دوران بارداری حذف شود به خصوص اگر سابقه پره اکلامپسی در خانواده وجود دارد. غذاها و نوشیدنی هایی که پردازش شده ( قندهای تصفیه شده، کافئین و الکل ) ممکن است به پره اکلامپسی کمک کند. علاوه بر این، با داشتن یک رژیم غذایی ناکافی از ویتامین D ممکن است شانس ابتلا به پره اکلامپسی را افزایش دهد.
مصرف غذاهای ناسالم و داشتن اضافه وزن قابل توجه، می تواند خطر ابتلا به پره اکلامپسی را افزایش دهد چاقی سه برابر شانس پره اکلامپسی را افزایش می دهد متاسفانه، رژیم غذایی در دوران بارداری توصیه نمی شود. در عوض، برای یک زن باردار بهتر است بر روی مواد غذایی سالم تمرکز کند که افزایش وزن را محدود می کند.

درمان پره اکلامپسی چیست؟

پره اکلامپسی تا زمانی که کودک بدنیا نیاید درمان نمی شود. تا زمانی که فشار خون مادر پایین نیاید او در معرض خطر بیشتر سکته مغزی، خونریزی شدید، جداشدن جفت و تشنج می باشد. در برخی موارد، به خصوص اگر پره اکلامپسی در اوایل آغاز شده باشد زایمان ممکن است بهترین گزینه برای جنین نباشد. زنانی که در حاملگی های قبلی پره اکلامپسی داشته اند باید در جلسات قبل از تولد بیشتر شرکت کنند.
داروهای زیر ممکن است توصیه شوند:
ضد فشارخون - برای کاهش فشار خون تجویز می شود.
داروهای ضد فشار خون
داروهای مورد استفاده برای کنترل فشار خون مزمن بالا در دوران بارداری عبارتند از:
متیل دوپا .
نیفدیپین.
برخی داروهای ضد فشار خون در طول حاملگی خطرناک هستند اگر شما داروهای ضد فشار خون مصرف می کنید با دکتر خود در مورد ایمنی پزشکی صحبت کنید.
دیگر داروهای ضد فشار خون که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد عبارتند از:
هیدرالازین - این دارو داخل وریدی به سرعت برای کاهش فشار خون به شدت بالا در دوران بارداری استفاده می شود.
لابتالول - این دارو داخل وریدی به سرعت برای کاهش فشار خون به شدت بالا در بیمارستان است این دارو خوراکی برای کنترل فشار خون بالا در دوران بارداری نیز داده می شود.
کاهش فشار خون بیش از حد یا بیش از حد سریع می تواند جریان خون را به جفت را کاهش دهد و باعث مشکلاتی برای کودک شود بنابر این داروها برای جلوگیری از فشار خون به شدت بالا، ممکن است برای زندگی شما یا کودک شما تهدید کننده باشد.
کورتیکواستروئیدها - اگر مادر مبتلا به سندرم HELLP یا پره اکلامپسی باشد، این داروها ممکن است کارکرد پلاکت و کبد را فراهم کنند که طول بارداری را افزایش می دهد. همچنین سبب سرعت توسعه ریه نوزاد می شوند و این مهم است که اگر نوزاد قبل از موعد مقرر به دنیا آمد مشکلات ریه نداشته باشد معمولا بهترین درمان برای سندرم HELLP است زایمان در اسرع وقت است.
 ضد تشنج ها - در موارد شدید، به منظور جلوگیری از تشنج برای اولین بار، دکتر ممکن است سولفات منیزیم تجویز کند.
استراحت - اگر تا زمان زایمان مدت زیادی باقی مانده است و نشانه های او خفیف است پزشک ممکن است توصیه به استراحت در رختخواب نماید این کمک می کند تا فشار خون پایین بیاید و به نوبه خود باعث افزایش جریان خون به جفت می شود که به نفع کودک است.
بعضی از زنان فقط توصیه به دراز کشیدن در رختخواب می شوند و تنها نشستن و یا ایستادن را هنگامی که واقعاً نیاز دارند انجام می دهند دیگران ممکن است اجازه به نشستن در صندلی، مبل یا تخت داشته، اما فعالیت های فیزیکی خود را باید به شدت محدود نمایند.
فشار خون و آزمایش ادرار به طور منظم انجام شود. نوزاد نیز از نزدیک بررسی شود.
در موارد شدید مادر ممکن است در بیمارستان بستری شود که در بیمارستان در بستر استراحت و بطور مستمر از نزدیک نظارت خواهند شد.
اگر تشخیص پره اکلامپسی است و نزدیک به پایان بارداری باشد پزشکان ممکن است به زایمان در اسرع وقت توصیه نمایید.
در موارد بسیار شدید برای بهبود جریان خون رحم و جلوگیری از تشنج است. در هنگام زایمان، ممکن است سولفات منیزیم به مادر داده شود.
علائم پره اکلامپسی در عرض چند هفته بعد از زایمان رفع خواهد شد.

عوارض احتمالی ابتلا به پره اکلامپسی چیست؟

اگر پره اکلامپسی درمان نشود خطر عوارض جدی وجود دارد..
سندرم HELLP - که می تواند به سرعت، برای هر دو مادر و نوزاد تهدید کننده حیات باشد. HELLP همولیز، بالا رفتن آنزیم کبد و تعداد کم پلاکتها است. این یک اختلال کبد و لخته شدن خون است که اغلب پس از زایمان رخ می دهد اما می تواند در هر زمان پس از هفته بیستم حاملگی ظاهر شود. خیلی به ندرت، ممکن است از قبل رخ دهد. تنها راه برای درمان موثر سندرم HELLP زایمان در اسرع وقت است.
جریان خون ضعیف به جفت - اگر رسیدن جریان خون به جفت کاهش یابد کودک نمی تواند اکسیژن و مواد مغذی ضروری را بدست آورد که ممکن است سبب رشد آهسته تر، مشکلات تنفسی و تولد زودرس شود.
جداشدن زودرس جفت - جفت از دیواره داخلی رحم جدا می شود. در موارد شدید، خونریزی شدید می تواند به جفت آسیب برساند. هر گونه صدمه به جفت ممکن است زندگی کودک و مادر را در معرض خطر قرار دهد.
اکلامپسی - اساساً ترکیبی از پره اکلامپسی و تشنج (تشنج) است. بیمار ممکن است درد در زیر دنده ها در سمت راست بدن، سردرد شدید، تاری دید، گیجی و کاهش هوشیاری داشته باشد در صورت عدم درمان بیمار در معرض خطر رفتن به کما، آسیب دائمی مغز و مرگ قرار می گیرد. شرایط برای نوزاد نیز تهدید کننده زندگی است.
بیماری های قلبی عروقی - زنانی پره اکلامپسی در معرض خطر بالاتر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی بعد از آن می باشند.

مراقبت پس از زایمان پره اکلامپسی

اگر شما پره اکلامپسی متوسط تا شدید دارید خطر ابتلا به تشنج ( اکلامپسی ) برای 24 تا 48 ساعت اول پس از زایمان ادامه می یابد. ( در موارد بسیار نادر، تشنج بعداً در دوران پس از زایمان گزارش شده است ) بنابر این ممکن است سولفات منیزیم به مدت 24 ساعت پس از زایمان ادامه یابد.
فشار خون به احتمال زیاد چند روز پس از زایمان به حالت عادی بر می گردد در موارد نادر می تواند 6 هفته یا بیشتر طول بکشد مگر اینکه شما دارای فشار خون بالای مزمن باشید. برخی از زنان 6 هفته پس از زایمان هنوز فشار خون بالا دارند و در بلند مدت به سطح عادی بازگشت می نماید.
اگر فشار خون شما هنوز هم پس از زایمان بالا باشد ممکن است یک داروی فشار خون به شما داده شود. بعد از آن شما نیاز به معاینات منظم پزشکی دارید.

پیشگیری از پره اکلامپسی

پژوهشگران در حال مطالعه برای راه های پیشگیری از پره اکلامپسی هستند اما تا کنون، هیچ استراتژی روشن پدید نیامده است. خوردن نمک کمتر، تغییر در فعالیت های خود، محدود کردن کالری، مصرف سیر و یا روغن ماهی خطر را کاهش نمی دهد. مفید بودن افزایش مصرف ویتامین C و E نشان داده نشده است و تحقیقات بر روی ویتامین D در حال پیشرفت است. با این حال در بعضی از موارد، شما ممکن است قادر به کاهش خطر ابتلا به پره اکلامپسی باشید با:
آسپرین با دوز پایین - اگر شما در حاملگی های قبلی پره اکلامپسی داشتید که در نتیجه قبل از هفته 34 بارداری منجر به زایمان شده است و یا ابتلا به پره اکلامپسی در بیش از یک حاملگی قبلی دارید دکتر شما ممکن است توصیه  به مصرف دوز پایین آسپرین بین 60 و 81 میلی گرم روزانه شروع با تاخیر در اوایل سه ماهه سوم نماید.
مکمل های کلسیم - در برخی از جمعیت ها، زنانی که کمبود کلسیم قبل از بارداری دارند و در دوران بارداری به اندازه کافی نمی توانند کلسیم را از طریق رژیم غذایی خود دریافت کنند ممکن است از مکمل های کلسیم برای جلوگیری از ابتلا به پره اکلامپسی بهره مند شوند.
این مهم است که شما هیچ کدام از داروها، ویتامین ها یا مکمل ها را نباید بدون مشورت با دکتر خود مصرف کنید.
قبل از اینکه باردار شوید به خصوص اگر شما در حاملگی قبلی پره اکلامپسی داشتید یک ایده خوب این  است که اگر اضافه وزن دارید وزنتان را کاهش دهید و مطمئن شوید که اگر دیابت دارید به خوبی کنترل می شود.
هنگامی که شما حامله هستید از خود و کودکتان از طریق مراقبت های اولیه و به طور منظم قبل از تولد مراقبت کنید. اگر پره اکلامپسی زود تشخیص داده شود برای جلوگیری از عوارض و ایجاد بهترین انتخاب برای شما و کودکتان همکاری شما با پزشکتان لازم است.

مسمومیت حاملگی

مسمومیت حاملگی


مسمومیت حاملگیمسمومیت حاملگی یک مشکل شایع در حاملگی است که یک زن را در هر ۷ حاملگی مبتلا می کند. این وضعیت با فشار خون بالا و پروتئین اضافی در ادرار بعد از هفته ۲۰ حاملگی. به آن مسمومیت یا فشار خون ناشی از بارداری گفته می شود.
مسمومیت حاملگی در صورتی که درمان نشده باقی بماند، می تواند منجر به عوارض جدی و کشنده برای شما و جنین متولد نشده تان باشد. مسمومیت حاملگی و دیگر اختلالات فشار خون در طی حاملگی علت اولیه ناخوشی ها و مرگ مادر و شیرخوار هستند.
تنها درمان مسمومیت حاملگی زایمان نوزاد است. بعد از تولد نوزاد، معمولاً فشار خون در عرض چند روز به حالت طبیعی باز می گردد. بنابراین راه حل بدیهی در زمانی که مسمومیت حاملگی نزدیک به انتهای بارداری است زایمان می باشد. به هر حال اگر برای شما زود تر تشخیص مسمومیت حاملگی داده شود، درمان، محتاطانه تر است. شما و پزشکتان باید با کارهای ظرافتمندانه بدون آنکه شما و جنینتان در معرض عوارض جدی قرار گیرید، حاملگی را طولانی کنید تا جنین شما زمان بیشتری برای نمو یافتن داشته باشد.
● علائم و نشانه ها
علائم مسمومیت حاملگی فشار خون بالا و حضور پروتئین در ادراربعد از هفته ۲۰ حاملگی است. ممکن است مراقب بهداشتی شما در یکی از ویزیتهای مراقبت پیش از بارداری شما این مشکل را در شما مشخص نماید.
● سایر نشانه ها که قابل توجه نیستند ولی ممکن است آنها را تجربه کنید موارد زیر هستند:
▪ سردرد شدید
▪ تغییر در بینایی، شامل از دست دادن زود گذر بینایی، تاری دید یا حساسیت به نور
▪ درد قسمت بالایی شکم، معمولاً زیر دنده ها و در سمت راست
▪ اضطراب غیر قابل انتظار
▪ تهوع یا استفراغ
▪ سرگیجه
▪ کاهش دفع ادرار
ورم به ویژه در دستها و پاها قبلاً به عنوان اولین نشانه مسمومیت حاملگی در نظر گرفته می شد. اما از آنجا که ورم در موارد بسیاری از حاملگی های طبیعی نیز دیده می شود، دیگر به عنوان یک نشانه قابل اعتماد در نظر گرفته نمی شود. به هر حال وزن گیری ناگهانی مشخصاً بیش از ۹۰۰ گرم در هفته یا بیش از ۲۷۰۰ گرم در ماه می تواند اولین علامت مسمومیت حاملگی باشد.
مسمومیت حاملگی می تواند به تدریج یا ناگهانی بروز کند. ممکن است در اولین نیمه حاملگی یا حتی در اولین ورزهای پس از تولد نوزاد اتفاق افتد اما بیشترین موقع بروز آن در آخرین هفته های بارداری است و معمولاً مدت کوتاهی پس از زایمان از بین می رود. در بعضی موارد چند روز یا چند هفته طول می کشد تا فشار خون کاملاً طبیعی شود.
● دیگر اختلالات فشار خون در طی حاملگی
پزشکان مسمومیت حاملگی را یک مورد از هر ۴ اختلال فشار خونی که طی بارداری اتفاق می افتد در نظر می گیرند. سه مورد دیگر در اینجا آورده می شود:
● فشار خون حاملگی
زنانی که فشار خون حاملگی دارند، دچار فشار خون بالا هستند اما در ادرار پروتئین ندارند. در بسیاری موارد فشار خون بالا خفیف است و در مراحل انتهایی بارداری رخ می دهد. اگر برای شما تشخیص فشار خون بارداری داده شده است پزشک ممکن است پروتئن ادرار شما را مرتب اندازه گیری نماید که اگر وجود داشته باشد نشانه این است که فشار خون حاملگی به شمت مسمومیت حاملگی پیشرفت کرده است. از هر چهار زن مبتلا به فشار خون بارداری یک زن دچار مسمومیت حاملگی می شود.
● فشار خون مزمن
فشار خون مزمن فشار خون بالایی است که پیش از هفته بیستم بارداری اتفاق می افتد و تا پس از هفته ۱۲ از زایمان ادامه می یابد. در بعضی موارد زنان قبل از حاملگی می دانند که مبتلا به فشار خون مزمن هستند. اما در اکثر موارد زنان دچار فشار خون پر دوام پیش از بارداری برای این مشکل ارزیابی نمی شوند.
فشار خون بالای آنها طی مراقبتهای پیش از تولد شناسایی می شود، اما از آنجا که فشار خون بالا معمولاً در اووایل بارداری کم است ممکن است در ابتدا شناسایی نشود. فشار خون بالای مزمن به علت حاملگی رخ نمی دهد. اگر بعد از زایمان از بین نرود احتمالاً در تمام مدت به آن مبتلا بود اید اما تشخیص داده نشده است.
● مسمومیت حاملگی ایجاد شده بر روی فشار خون بالای مزمن
این اصطلاحی است برای زنانی که دچار فشار خون بالای مزمن پیش از بارداری هستند و طی بارداری در ادرار خود پروتئین پیدا می کنند. این نام در مورد زنان دچار فشار خون بالا و پروتئین در ادرار از پیش از بارداری باشند نیز در صورتیکه افزایش قابل توجهی در هر کدام از این مشکلات طی نیمه دوم بارداری وجود داشته باشد، به کار می رود.
اگر برای شما هر یک از این ۳ مورد اختلال فشار خون تشخیص داده شود پزشکتان به دقت از شما و جنینتان مراقبت خواهد کرد. او در مورد انتخابهای درمانی ممکن و خطرات نیز توضیح می دهد.
این اختلالات تشابهاتی با مسمومیت حاملگی دارند اما دقیقاً مانند هم نیستند.
● علتها
نام مسمومیت حاملگی که جدیداً به آن پیش تشنج بارداری گفته می شود، به این دلیل گذاشته شد که تصور می شد این مشکل توسط یک سم در خون زن باردار ایجاد می شود. اما امروزه پزشکان و محققین می دانند که پیش تشنج بارداری به دلیل سم ایجاد نمی شود.
آنها این فرضیه بی ارزش را به وسیله تعداد زیادی از فرضیات دیگر در مورد اینکه چه چیزی باعث ایجاد پیش تشنج بارداری می شود جایگزین کرده اند. اما هنوز علیرغم مطالعات گسترده علت واضحی وجود ندارد.
● علل ممکن عبارتند از:
▪ جریان خون ناکافی به رحم شما
▪ آسیب به رگهای خونی
▪ آسیب به مخاط رگهای خونی
▪ قطع هورمونهایی که رگهای خونی را نگهداری می کنند.
▪ اشتباهی توسط دستگاه ایمنی شما
▪ تغذیه نامناسب
▪ کمبود کلسیم یا منیزیوم
● عوامل خطر
بزرگترین عامل خطر برای پیش تشنج بارداری حامله شدن است. عوامل خطر دیگر شامل:
▪ سابقه پیش تشنج بارداری
▪ سابقه خانوادگی یا فردی پیش تشنج بارداری خطر بروز مشکل را در شما بیشتر می کند.
● اولین حاملگی
شانس بروز پیش تشنج بارداری در صورتیکه این حاملگی اول شما باشد، یا حاملگی اولتان با همسر جدیدی باشد یا اولین حاملگی شما بعد از ۱۰ سال یا بیشتر باشد.
● سن
خطر پیش تشنج بارداری در شما در صورتیکه جوانتر از ۲۰ سال یا بیش از ۳۵ سال دارید بیشتر می شود.
● چاقی
داشتن شاخص توده بدنی بیش از ۳۰ عامل خطری برای پیش تشنج بارداری است.
● حاملگی های متعدد
پیش تشنج بارداری در زنانی که دو قلو، سه قلو یا یبشتر دراند بیشتر اتفاق می افتد.
● سابقه وضعیتهای خاص
داشتن وضعیتهای خاص پیش از حامله شدن می تواند عامل خطری برای پیش تشنج بارداری باشد. این موارد شامل افزایش فشار خون مزمن، دیابت، بیماری کلیه یا بیماری بافت همبند مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید.
● چه وقت باید به دنبال توصیه پزشکی بود
زمانی که باردار هستید، احتمالاً بعضی ناراحتی ها را تجربه می کنید. سردرد، تهوع و درد های مختلف شایعند. بنابراین مشکل است که بدانیم چه زمانی نشانه های جدید فقط بخشی از یک حاملگی هستند و چه وقت نشانه ای از یک مشکل جدی هستند. خصوصاً در حاملگی اول شما. بهترین سیاست این است که به غریزه خود اعتماد کنید و اگر احساس خوبی ندارید آن را با مراقب بهداشتی خود در میان بگذارید.
به محض اینکه دچار سردرد شدید، تاری دید یا درد شدید در ناحیه شکم خود شدید به مراقب بهداشتی خود مراجعه کنید. عوارض جدی پیش تشنج بارداری می تواند پیش از نشانه های پیش تشنج بارداری اتفاق افتد و تا زمانی که وضعیت کاملاً جدی نشده متوجه چیزی نمی شوید.● غربالگری و تشخیص
پیش تشنج بارداری معمولاً طی یک اندازه گیری معمولی فشار خون و آزمایش ادرار به طور غیر منتظره ای خود را نشان می دهد. بنابراین اهمیت دارد که مرتب مراقبت پیش از تولد را درخواست نمایید.
در صورتیکه بعد از هفته ۲۰ حاملگی فشار خون بالا داشته باشید و در ادرارتان پروتئین دیده شود برای شما تشخیص پیش تشنج بارداری گذارده می شود. فشار خون طبیعی رد زنان حامله زیر ۸۵/۱۳۰ میلی متر جیوه است. فشار خونی که ۹۰/۱۴۰ میلی متر جیوه یا بیشتر باشد بیش از حد طبیعی در نظر گرفته می شود. به هر حال تنها یکبار اندازه گیری فشار خون در این دامنه به معنای ابتلا به پیش تشنج بارداری نیست. اگر یکبار فشار خون شما بالاتر از حد طبیعی خوانده شد یا از دامنه معمول فشار خون شما بالاتر بود، مراقب بهداشای شما به دقت ارقام فشار خون شما را کنترل خواهد نمود. ممکن است از شما خواسته شود که برای اندازه گیری های دیگر فشار خون و اندازه گیری پروتئین ادرار مراجعه نمایید.
اگر پیش تشنج بارداری دارید، مراقب بهداشتی شما ممکن است بخواهد چند آزمایش خونی برای آنکه ببیند کلیه ها و کبد تان فعال هستند و خون شما تعداد طبیعی سلولهای کمک کننده به انعقاد (پلاکت) را دارد درخواست نماید. مراقب بهداشتی تان ممکن است مراقبت نزدیک برای رشد جنین شما که معمولاً سونو گرافی است را درخواست نماید. این آزمایش امواج صوتی با فرکانس بالا را ترکیب می کند و پردازش رایانه ای برای تولید تصاویری از داخل رحم بر روی آن انجام می شود.
ممکن است نیاز به تستی به نام تست بدون استرس یا پروفایل بیوفیزیکی برای تعیین اینکه جنین اکسیژن و مواد غذایی را به طور طبیعی دریافت می کند انجام دهید خصوصاً زمانی که به موعد زیامان مزدیک می شوید. تست بدون استرس یک تست غیر تهاجمی است که استرسی را به جنین تحمیل نمی نماید. در حقیقت برای شما نیز استرس زا نخواهد بود. این آزمایش کمتر از ۳۲۰ دقیقه طول می کشد و نیاز به بستری ندراد. یک رویه ساده است که این نکته را که جنین شما هر چند وقت یکبار حرکت می کند و ضربان قلبش چه میزان با حرکت افزایش می یابدا بررسی می کند.
پروفایل بیوفیزیکی ترکیبی از سونو گرافی و تست بدون استرس است که اطلاعات بیشتری درباره تنفس، سفتی، حرکت جنیپنتان و میزان مایع آمنیوتیک در رحم شما به دست می دهد.
● عوارض
بیشتر زنان دچار پیش تشنج بارداری نوزادان سالمی را به دنیا می آورند. اما پیش تشنج بارداری یک وضعیت خطرناک است که می تواند به دو وضعیت خطرناک و برخی مشکلات برای جنین شما منتهی گردد. هر چه پیش تشنج بارداری شما شدید تر باشد و در زمان زودتری در حاملگی اتفاق بیفتد خطرات بیشتری برای شما و نوزادتان وجود خواهد داشت.
● سندرم HELLP
سندرم HELLP یکی از دو عارضه خطرناک پیش تشنج بارداری است. این سندرم شامل موارد زیر است:
▪ همولیز
▪ افزایش آنزیمهای کبدی
▪ شمارش پایین پلاکتی
نشانه های HELLP شامل تهوع و استفراغ، سردرد و درد قسمت بالایی شکم است. این سندرم در حدود ۱۲ درصد زنان دچار پیش تشنج بارداری ایجاد می شود و میتواند بلافاصله تهدید کننده زندگی شود. می تواند نجر به نارسایی کبدی و مشکلات انعقادی گردد که می تواند خطر بیشترمرگ را برای شما و جنینتان ایجاد کند. این سندرم به خصوص از این لحاظ خطرناک است که می تواند پیش از نشان دادن علائم و نشانه های پیش تشنج بارداری رخ دهد.
● تشنج بارداری
دومین عارضه خطرناکی که در پیش تشنج بارداری می تواند ایجاد شود تشنج بارداری است که اساساً پیش تشنج بارداری به علاوه تشنج است. این وضعیت تهدید کننده حیات می تواند زمانی که علائم و نشانه های پیش تشنج بارداری کنترل شده نیستند وری دهد. تشنج بارداری می تواند به طور دائمی اندامهای حیاتی مانند مغز، کبد و کلیه ها را آسیب بزند. اگر درمان نشده باقی بماند، این وضعیت می تواند باعث کوما، آسیب مغزی و مرگ برای شما یا جنینتان شود.
پیش تشنج بارداری نامش را به این دلیل که به عنوان عارضه ای که منجر به تشنج بارداری می شود گرفته است. اما امروزه پزشکان می دانند که این پیشروی قابل اجتناب است. در واقع اکلامپسی در بسیاری کشورها نادر است.
● علائم ونشانه های هشدار دهنده اکلامپسی شامل موارد زیر است:
▪ درد در قسمت بالا و راست شکم
▪ سردرد شدید
▪ مشکلات بینایی شامل دیدن نورهای برق زننده
▪ تغییر وضعیت هوشیاری شامل کاهش هوشیاری
● مشکلات جنین
پیش تشنج بارداری بر رگهای خونی حمل کننده اکسیژن به جفت اثر می گذارند. اگر جفت شما خون کافی دریافت نکرده است جنین شما ممکن است اکسیژن و مواد مغذی کمتری دریافت نماید. این می تواند رشد جنین را کم کند و یا باعث وزن کم هنگام تولد شود. پیش تشنج بارداری سردسته علل تولد پیش از موعد نیز می باشد.
بعلاوه پره اکلمپسی خطر جدایی بند ناف را افزایش می دهد که در آن بند ناف از دیواره داخلی رحم پیش از زایمان جدا می شود. جدایی شدید می تواند خونریزی شدید ایجاد کند که می تواند مادر و جنین را وارد شوک کند. این وضعیت نادر ولی تهدید کننده حیات مادر و جنین است و نیاز به توجه پزشکی فوری دارد.
به طور نادر پره اکلامپسی می تواند بر جنین اثرات زود تر و شدیدتری از مادر بگذارد. بنابراین برای پزشکتان بسیار مهم است که به دقت مراقب جنین شما حتی زمانی که به نظر می رسد پره اکلامپسی خفیف اشت باشد.
● درمان
تنها درمان پره اکلامپسی زایمان است. بعد از زایمان معمولاً فشار خون در عرض چند روز به سطح طبیعی بر می گردد. بنابراین زایمان برای مادر که در خطر افزایش یافته تشنج، قطع بند ناف و خونریزی شدید است تا زمان طبیعی شدن فشار خون او مفید است.
البته زایمان زمانی که اوایل بارداری است می تواند بهترین فکر برای جنین تان نباشد. بنابراین پزشکتان تعیین می کند که چه مدت دیگر پیش از القای زایمان تا پایان نمو جنین شما باقی است. ایده آل این است که پزشکتان وضعیت شما را کنترل کند تا به ۳۶ هفته بارداری برسید. در بیشتر موارد منتظر ماندن امکان ندارد و لازم است که شما زودتر تحت القای زایمان یا سزارین قرار گیرید.
● استراحت در بستر: به دست آوردن زمان برای رشد جنین
اگر شما به پایان بارداری خود نزدیک نیستید و مبتلا به پره اکلامپسی خفیف هستید پزشکتان تلاش خواهد کرد که زایمان را تا زمانی که جنین شما وقت بیشتر برای بالغ شدن داشته باشد به تعویق بیندازد. در این حالت وضعیت شما می تواند در خانه با استراحت در بستر و مراقبت منظم از فشار خون کنترل شود.
قوانین استراحت در بستر بستگی به وضعیت فردی خود شما دارد. ممکن است لازم باشد در بستر دراز بکشید و فقط در موارد ضروری به حالت نشسته یا ایستاده در آیید. یا ممکن است توصیه به نشستن بر روی نیمکت شوید تا فعالیتتان محدود گردد. استراحت در بستر می تواند جریان خون رسیده به جفت را افزایش داده و در کل فشار خون شما را کم کند بنابراین می تواند راه موثری برای دادن وقت بیشتر به جنین جهت رسیده شدن است.
مراقب بهداشتی شما ممکن است بخواهد چند بار در هفته شما را ببیند تا فشار خون، پروتئین ادرار و وضعیت جنین شما را بررسی کند.
موارد شدیدتر پره اکلامپسی غالباً نیاز به استراحت در بیمارستان دارند. در بیمارستان تحت تستهای بدون استرس یا پروفایل بیوفیزیکی برای مراقبت از خوشحالی جنینتان قرار گیرید.

ترجمه: دکتر رها پازکی شهریور ۸۴

منبع : دانشگاه علوم‌پزشکی بوشهر

علایم مسمومیت دوران بارداری/ خطراتی که موجب زایمان زودرس می‌شود

رئیس بخش زنان و زایمان بیمارستان شریعتی با بیان دلایل ابتلا به مسمومیت بارداری، گفت: عدم مصرف نمک برای کنترل فشار خون کفایت می‌کند، اما نمی‌توان گفت مسمومیت حاملگی با نمک ایجاد می‌شود.

خبرگزاری فارس: علایم مسمومیت دوران بارداری/ خطراتی که موجب زایمان زودرس می‌شود

اشرف آل‌یاسین در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری فارس، با اشاره به مسمومیت دوران بارداری اظهار داشت: افزایش وزن ناگهانی در یک هفته که معمولاً 2.5 کیلوگرم است نشانه‌ هشداردهنده‌ای محسوب می‌شود که بر اساس آن باید توسط پزشک متخصص بررسی شود.

وی ادامه داد: معمولاً زنان باردار در این شرایط احساس تورم می‌کنند و پس از جمع‌آوری ادرار 24 ساعته دفع پروتئین در آنها بررسی می‌شود.

وی افزود: فشار خون بالا که می‌تواند منجر به مسمومیت دوران بارداری شود چنانچه خفیف باشد بیمار را رها نکرده و آن را تحت نظر می‌گیریم، اما چنانچه فردی پیش از ابتلا به مسمومیت دوران بارداری فشار خون 9 و 10 داشته باشد چنانچه به فشار خون سیستول او 30 میلی‌متر و به فشار خون دیاستولش 15 میلی‌متر اضافه شود باید تحت نظر باشد.

مدیر گروه زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: زنان بارداری که دچار مسمومیت دوران بارداری می‌شوند باید هفته‌ای یک یا 2 بار تحت نظر گرفته شده و از آنها آزمایش خون جهت پیشگیری از افت پلاکت و آنزیم کبدی انجام شود.

وی ادامه داد: وضعیت نگران کننده وقتی اتفاق می‌افتد که علاوه بر فشار خون آنزیم‌های کبدی و پروتئین نیز بالا برود و رشد جنین عقب بیفتد در این شرایط باید فرد بستری شود.

این فلوشیپ نازایی اظهار داشت: زنانی که در هفته 34 تا 36 بارداری قرار دارند چنانچه در این وضعیت قرار بگیرند باید زایمان کنند و ختم حاملگی انجام شود چنانچه جنین نارس باشد چند روزی در دستگاه نگهداری می‌شود. بنابراین مادرانی که در این شرایط قرار دارند باید در بیمارستان‌هایی که درجه 3 هستند و مراکز NICU‌،‌ICU و متخصص زنان پره‌ناتال و بخش قلب دارد نگهداری شود. حتی گاهی نیاز است برای نجات جان مادر بچه‌ را دربیاوریم.

این جراح و متخصص زنان گفت: چنانچه مادری زمینه فشار خون داشته باشد و مسمومیت دوران بارداری نیز ایجاد شود پیش آگهی بدتری خواهد داشت که این شرایط معمولاً در زنان مسن دیده می‌شود.

وی افزود: تشنج دوران بارداری نیز ممکن است به این شرایط اضافه شود که ممکن است موجب خونریزی مغزی و کما برای مادر شود.

مدیر گروه زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: اولین تشنج معمولاً پیش آگهی خوبی دارد اما سایر تشنج‌ها باید با داروهای ضد تشنج که سولفات منیزیم است درمان شود. در این دوران آزمایشهای مختلف انجام و در صورت نیاز ختم حاملگی داده می‌شود.

وی ادامه داد: همچنین به دلیل اینکه این زنان در زمان زایمان قرار ندارند و دهانه رحمشان بسته است اگر نتوانند ظرف 4- 3 روز زایمان کنند آنها را سزارین می‌کنیم.

رئیس بخش زنان و زایمان بیمارستان دکتر شریعتی با بیان خود مراقبتی در زمینه عدم ابتلا به مسمومیت دوران بارداری اظهار داشت: زنانی که اقدام به بارداری می‌کنند باید از نظر ابتلا به بیماری‌های زمینه‌ای مانند فشار خون بررسی شوند و چنانچه فشار خون بالایی دارند مدام تحت نظر باشند.

وی ادامه داد: همچنین حوالی 20 هفتگی سونوگرافی انجام داده و خونرسانی به جنین را بررسی کنند. گاهی شریان رحمی خوب عمل نکرده و خونرسانی را به جنین انجام نمی‌دهد بنابراین زنانی که دچار فشار خون حاملگی هستند باید از آسپرین استفاده کنند.

وی افزود: برخی مقالات مصرف کلسیم، ویتامین D و امگا 3 را پیشنهاد می‌دهند اما شواهد آن را تأیید نمی‌کند. به نظر می‌رسد عدم مصرف نمک برای کنترل فشار خون کفایت می‌کند اما نمی‌توان گفت مسمومیت حاملگی با نمک ایجاد می‌شود.

وی خاطر نشان کرد: زنان باردار از هفته اول تا 32 هر ماه باید به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند. زمان مراجعه از 32 تا 36 هفتگی هر دو هفته یک بار و بعد از آن نیز هر هفته خواهد بود.

انتهای پیام/

 

20 نشانه اوتیسم :



هفته نامه سلامت - سمیه مقصودعلی: اوتیسم که شاید این روزها اسم آن را بیشتر شنیده باشید و لادن طباطبایی، بازیگر نام آشنای سینما و تلویزیون نیز در برنامه «مهربانو» که از شبکه 3 پخش می شد، سعی کرد تا حدی در مورد آن اطلاع رسانی کند، نوعی اختلال رفتاری عصبی است که آمار مبتلایان به آن در حال افزایش است.

طبق آمار رسمی سازمان جهانی بهداشت، در سال 1975 از هر 5 هزار نفر، یک نفر به اوتیسم مبتلا بوده اما در سال 2004 این میزان به یک در 166 نفر رسیده و در سال 2014 از هر 42 کودک یک نفر مبتلا به اوتیسم بوده است.

امروزه دیگر تصویری که از یک کودک مبتلا به اوتیسم داریم، یک فرد ناتوان و گوشه گیر نیست، بلکه می دانیم اوتیسم طیف گسترده ای از علائم را به همراه دارد. آنچه در ادامه می خوانید، حقایقی درباره این بیماری به روایت دکتر میترا حکیم شوشتری، فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران است.

20 نشانه کودکان مبتلا به اوتیسم

1- کودک مبتلا به اوتیسم اختلال تکلم دارد


از نظر کلامی، کودک مبتلا به اوتیسم دچار تاخیر است. کودکان به مرور که بزرگ می شوند، درک بیانی بالاتری در مقایسه با قدرت بیان دارند. یک کودک طبیعی در یک سالگی می تواند تک کلمه ادا کند و در 1.5 سالگی 3-2 کلمه را با هم ترکیب می کند اما کودکان مبتلا به اوتیسم یا کلام ندارند یا در مقایسه با سن شان دچار تاخیر کلامی اند یا کلام دارند اما معنی دار نیست و کلام دیگران را اکو می کنند.

متاسفانه گاهی والدینی را می بینیم که اوتیسم فرزندشان را انکار می کنند. آنها می گویند فرزندم کلام دارد و حتی باهوش است چون در سن پایین می تواند جمله های سنگین و طولانی را بیان کند اما برخی کودکان مبتلا به اوتیسم مثل طوطی کلمات و جمله های اطرافیان را تکرار می کنند.

این به معنی هوش بالای کودک نیست بلکه بدان معنی است که کودک درک و شناختی از محیط اطراف ندارد.

2- کودک مبتلا به اوتیسم «من» نمی گوید

در روند طبیعی رشد، کودکان به محض آنکه «من» را درک می کنند، دیگر از «نام خود» برای بیان خواسته هایشان استفاده نمی کنند در حالی که کودک مبتلا به اوتیسم شناختی از «من» ندارد و خود را با نام صدا می زند؛ مثلا می گوید: «به علی آب بدید!» این نشانه خوبی نیست. حتی کودک مبتلا ضمایر را هم اشتباه استفاده می کند.

20 نشانه کودکان مبتلا به اوتیسم

3- ارتباط کودک مبتلا به اوتیسم یکطرفه است


کودک مبتلا به اوتیسم حتی اگر کلام داشته باشد، نمی تواند درست ارتباط برقرار کند و گفتارش جهت دار نیست. ممکن است محتوای کلام با سنش متناسب نباشد یا بدون توجه به صحبت های دیگران فقط در مورد علایق خود صحبت کند.

در واقع کودک مبتلا به اوتیسم نمی تواند تبادل اطلاعات کند. این کودکان به لبخند یا خستگی دیگران توجهی ندارند و نمی توانند نوبت را رعایت کنند. آنها ارتباط یکطرفه برقرار می کنند و به همین علت ارتباطشان موثر نیست.

4- واژه سازی کودک مبتلا به اوتیسم غیرطبیعی است


ممکن است واژه سازی به شکل بازی در کودکان عادی هم دیده شود اما جایگزین کردن همیشگی واژه ها، مختص مبتلایان به اوتیسم است. مثلا کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است همیشه به «باب اسفنجی»، «بنگی» بگوید.

5- اوتیسم گاهی خفیف است، گاهی شدید

در گذشته اوتیسم به 5 گروه تقسیم می شد اما امروزه می دانیم که اوتیسم نوعی اختلال رفتاری است و طیف بندی دارد. ممکن است فردی تمام علائم را داشته باشد و در طیف شدید اوتیسم باشد و به شکل فردی در خودمانده در جامعه ظاهر شود و ممکن است فقط مشکل ارتباطی داشته باشد؛ مثلا نتواند دوست صمیمی داشته باشد و احساسات دیگران را درک کند و در گروه مبتلایان به اوتیسم خفیف دسته بندی شود.

6- کودک مبتلا به اوتیسم ساعت ها با یک وسیله سرگرم می شود


کودک طبیعی مدت توجه کوتاهی دارد یعنی شاید نهایتا 5 دقیقه با یک اسباب بازی بازی کند و بعد آن را رها کند و سراغ بازی دیگری برود. کودک طبیعی چون محرک های مختلف را آزمایش می کند، پیشرفت می کند اما کودک مبتلا به اوتیسم ساعت ها یک بازی تکراری انجام می دهد.

20 نشانه کودکان مبتلا به اوتیسم

7- کودک مبتلا به اوتیسم محو پنکه و لباسشویی می شود


این کودکان به چرخیدن یا به وسایلی که می چرخد مثل پنکه و لباسشویی علاقمند هستند و ممکن است ساعت ها خود را با تماشای آنها سرگرم کنند. ممکن است زنجیری را تکان دهند یا به موسیقی های ثابت واکنش و علاقه شدید نشان دهند.

8- کودک مبتلا به اوتیسم مثل کودکان دیگر بازی نمی کند

این کودکان بازی های تخیلی ندارند. کودکان از 1.5 تا 2 سالگی وارد بازی های نمادین می شوند؛ مثلا ممکن است از یک تکه پازل به عنوان لیوان چای استفاده کنند یا عروسک شان را روی پا بگذارند و تکان دهند. این بازی ها به رشد طبیعی کودک کمک می کند اما مبتلایان به اوتیسم این توانایی را ندارند.

آنها با اسباب بازی ها آنگونه که باید بازی نمی کنند؛ مثلا ممکن است به جای راه بردن ماشین های اسباب بازی روی زمین، آنها را پشت هم بچینند و قطار کنند.

9- تشخیص اوتیسم در بدو تولد ممکن نیست

علائم اوتیسم معمولا از 9 ماهگی قابل تشخیص است اما در 3-2 سالگی کاملا مشخص می شود مگر در موارد بسیار خفیف که ممکن است در نوجوانی یا جوانی تشخیص داده شود. علائم در 3 حوزه ارتباط، کلام و علایق و رفتارهای تکراری دیده می شود.

10- کودک مبتلا به اوتیسم ارتباتط چشمی ندارد


در موارد متوسط تا شدید، این کودکان ارتباط چشمی ندارند اما در موارد خفیف فقط ارتباط کلامی برقرار نمی کنند.

11- کودک مبتلا به اوتیسم نبوغ خاصی در برخی مسائل دارد


متاسفانه دو سوم کودکان مبتلا کم توان ذهنی هستند و یک سوم آنها هوش معمولی دارند. این کودکان در برخی مسائل نبوغ خاصی دارند. مثلا ممکن است علاقه خاصی به سیاره ها داشته باشند و با کمترین تلنگری اطلاعاتی را در این زمینه حفظ کنند و اگر در جمع قرار بگیرند در مورد این مسائل صحبت کنند. معمولا هم به پیام های ارتباطی دیگران مثل اینکه «بس است» یا «خسته شدیم» توجهی ندارند.

20 نشانه کودکان مبتلا به اوتیسم

12- کودک مبتلا به اوتیسم توان همذات پنداری ندارد


کودک مبتلا به اوتیسم درک کاملی از احساسات دارد. او می تواند مادرش را بغل کندو ببوسد یا دلیل گریه اش را جویا شود اما در سنین بالاتر که انتظارها از او بیشتر می شود، ممکن است در این زمینه دچار مشکل شود.

کودک مبتلا به اوتیسم توانایی ذهن خوانی ندارد؛ نمی تواند به محیط توجه کند یا خود را جای دیگران بگذارد و احساسات دیگران را درک کند.

13- کودک مبتلا به اوتیسم تفکر انتزاعی ندارد


تفکر انتزاعی تفکر پیچیده ای است که با رسیدن به نوجوانی کامل می شود. یک فرد عادی در نوجوانی می تواند متوجه ضرب المثل ها و کنایه شود اما این کودکان چنین درکی ندارند. آنها نمی توانند از مسائل نتیجه بگیرند و همین موضوع ارتباطشان را مختل می کند.

14- کودکان مبتلا به اوتیسم یکپارچگی حسی ندارند

این کودکان یکپارچگی حسی ندارند؛ یعنی در برخی از آنها آستانه درد بسیار بالا و در برخی پایین است. بعضی از آنها گاهی متوجه سوختگی های شدید نمی شوند و برخی با کوچکترین ضربه درد شدید حس می کنند. در مورد صدا هم همینطور است؛ گاهی یک کودک مبتلا صداهای بسیار آهسته را می شنود و به آن توجه دارد در حالی که متوجه صداهای بلند مثل صدای زنگ در نمی شود.

15- اوتیسم درمان پذیر است


متاسفانه والدین برخی از کودکان دچار اوتیسم واقعیت را انکار می کنند چون پذیرش این موضوع سخت است اما با این کار فقط کودک شان را از دوران طلایی درمان محروم می کنند؛ در صورتی که اگر آموزش های لازم، به موقع به کودک در سن طلایی داده شود، احتمال طبیعی تر شدن رفتارها وجود دارد.

در موارد خفیف معمولا اوتیسم را دیر و در نوجوانی و جوانی تشخیص می دهند. وقتی مهارت ها شکل پیدا کرد، دیگر نمی توان آن را تغییر داد. البته اگر بینش را تغییر دهیم، حتی به این افراد در این سن هم می توان کمک کرد؛ مثلا اگر نوجوانی نمی داند کجا باید حین ارتباط صحبت هایش را قطع کند، باید به مادر یاد داده شود با علائم خاصی به فرزندش غیرمستقیم نشان دهد صحبت کافی است.

20 نشانه کودکان مبتلا به اوتیسم

سن طلایی درمان اوتیسم تا قبل از 5 سالگی است. هر چه در سن پایین تری اختلال تشخیص داده و بازتوانی ها شروع شود، احتمال طبیعی شدن بیشتر است اما باید بپذیریم که این کودکان همیشه تا حدودی با سایر همسالان خود متفاوت هستند.

با این همه، متاسفانه برخی از درمانگران هنوز تعریف قدیمی اوتیسم را باور دارند و فکر می کنند این بیماران، ناتوان و گوشه گیر هستند و اگر فردی کلام و فقط علایق خاص و تکراری داشته باشد، می گویند به اوتیسم مبتلا نیست و با تشخیص اشتباه، کودک را از دورانط لایی درمان محروم می کنند.

16- باید توقع خود را از کودک مبتلا به اوتیسم تعدیل کنیم


اگر ناتوانی ها را نادیده بگیریم و فقط به توانایی ها توجه کنیم، مانع پیشرفت کودک می شویم چون به مرور ضعف ها شدیدتر می شود و حتی روی توانایی ها سایه می اندازد.

17- دلیل قطعی اوتیسم معلوم نیست


عوامل مختلفی در بروز اوتیسم نقش دارند اما مهمترین علت آن توارث است. جهش های ژنتیکی در کنار بحث توارث ژن ها در بروز این اختلال دخیل است. موضوع مربوط به یک ژن هم نیست و ژن های مختلف و تعامل آنهاست که باعث بروز اوتیسم می شود.

این بیماری هنوز مرموز است و ناشناخته های بسیاری در مورد آن وجود دارد. تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شده و علل مختلفی مثل برخی کمبودهای تغذیه ای در دوران بارداری یا سن والدین یا حتی برخی بیماری های دوران نوزادی و ... را در بروز آن دخیل می دانند که هیچ یک صددرصد مورد تایید نیست.

18- اوتیسم پدیده ای ناشی از شهرنشینی است


این باور، هم درست است؛ هم نادرست. آمار نشان می دهد در مناطق صنعتی میزان شیوع اوتیسم بیشتر است. در بیماری های جدی روانپزشکی کناره گرفتن از شهر و ورود به روستا باعث می شود فرد زندگی بهتری داشته باشد چون زندگی در شهر به مهارت های بیشتری نیاز دارد.

مکان سنجی، مدیریت زمان و جمعیت زیاد، کار را سخت می کند اما در روستا ارتباط ساده تر است و نیازهای سطحی باعث می شود شدت علائم کم شود اما فراموش نکنیم به هر حال کسانی که در شهر هستند، دسترسی بیشتری به خدمات دارند و تشخیص بیماری در آنها ساده تر است.

19- کودک مبتلا به اوتیسم می تواند وارد مدرسه عادی شود


خیلی از کودکانی که اوتیسم خفیف دارند، به مدارس عادی راه پیدا می کنند و اتفاقا برایشان بهتر است زیرا حضور آنها در کنار کودکان دچار اوتیسم که علائم شدید دارند، می تواند باعث بروز رفتارهای کلیشه ای در آنها شود.

20 نشانه کودکان مبتلا به اوتیسم

در مدارس عادی، حضور یک معلم رابط مخصوصا برای کودک کم توان کمک کننده است. برخی از این کودکان حفظیات خوبی دارند اما متاسفانه باید بپذیریم که ممکن است حتی به این کودکان قلدری شود یا مورد آزار جنسی یا تمسخر دیگران قرار بگیرند.

به صلاح کودک است که با کودکان طبیعی حشر و نشر داشته باشد. اینکه درمانگر با او به پارک برود، بسیار خوب است زیرا تعمیم دادن از جمله مسائلی است که این کودکان در آن دچار مشکل هستند.

چنین سرویسی پرهزینه است و به همین دلیل به مادر آموزش داده می شود ارتباطات را در محیط های دیگر اصلاح کند. مسلما باید به سلامت روان مادر هم توجه کرد و فرصت هایی را به وجود آورد تا بتواند برای خود زمانی داشته باشد.
با اینحال، برخی بر این باورند که نباید به اولیای مدرسه در مورد اوتیسم کودکان توضیح داد، چرا که برخی از مدارس ما دید منفی به مسائل روانپزشکی دارند و حتی کودک بیش فعال را در مدرسه روی صندلی جدا می نشانند و اگر کودکی آسیب ببیند، همه تقصیرها را به گردن کودک مبتلا به اوتیسم می اندازند. متاسفانه این ضعف ها وجود دارد و به اصلاحاتی در این زمینه نیازمندیم.

20- اوتیسم هم درمان دارویی دارد، هم درمان نگهدارنده


تعداد داروهای شیمیایی و حتی رژیم های غذایی که برای درمان به کار می رود، زیاد است. مکمل B6، امگا 3 و حتی رژیم های بدون گلوتن یا پرپروتئین گاهی برای این کودکان توصیه می شود اما هیچ یک تاثیر فوق العاده ای ندارند.

اگر علائم شدید باشد، مثلا کودک خنده های بی مورد یا حرکت های کلیشه ای یا تشنج و رفتارهای خودآزار داشته باشد، داروهایی برای حذف و طبیعی شدن رفتار او تجویز می شود که موثر هم است.